Profile of Mr. P. Jebaraj - Sasi

Profile of Mr. P. Jebaraj - he is ministering among the University Students from 1976 after his Master’s in English Literature. 

Initially he was with IEHC’s University Ministry Department and joined with UESI – Union of Evangelical Students of India from May 1979. 

He has done his B.D. from Serampore University as an external student. He has played different roles in UESI, as a Field Staff, Administrative Secretary, Evangelism Secretary, Training Secretary, Secretary for 2 Departments – “Church Relations” and “Christian Ethics & Social Concerns”, Zonal Secretary for South India,  Zonal Secretary for East India,  General Secretary and NEGF Secretary. As family they were in Orissa for 5 years. 

 P.Jebaraj is gifted in writing in English and Tamil and his articles appear in ‘Light of Life’ and ‘Tharisana Sudar’ often. 

He is a member of CSI St. Mark's Church, Selyur, Chennai 73 and a Lay Preacher of CSI Chennai Diocese from1978. 

 Mrs. Sasi Jebaraj a accepted Christ during her college days. She is involved in counseling students, especially those from other faiths. 

She has done her Diploma in Pharmacy and M.A. in English Literature. She was ministering to students of MMC – Madras Medical College regularly. She is also a Prayer Warrior of ‘Jesus Calls’ ministry, helping in theer Tower. 

After the riots against Christians in Kandhamal, Orissa, she has visited Kandhamal 5 times, helping in the Trauma Counseling of MUT – Missionaries Upholders Trust and visiting the villages, meeting the victims personally as she is fluent in Oriya language. 

She was NEGF Secretary and then Staff to develop graduates ministry in East India.

P Jebaraj and Sasi Jebaraj retired from UESI and ministers to Churches,  students and graduates groups .

Jebarajes are blessed with 3 daughters. All of them know the Lord and as families are involved in the ministry in various 

pjebarajuesi@gmail.com 

http://jesimusings.blogspot.com/

கூண்டுக் கிளியா , விடுதலைப் பறவையா?

கூண்டுக் கிளியா , விடுதலைப் பறவையா?

 "நாங்கள் ஊருக்குப் போகிறோம். எங்கள் கிளியை ஒரு வாரம் பார்த்துக்கொள்ளுங்கள்" 

சரி என்று அந்தக் கிளியை வீட்டில் வைத்திருந்தோம். சின்னக் கூட்டில் அடைபட்டு கிடந்ததது அந்த கிளி.வகை வகையாய் உணவுகள் கொடுத்தாலும் கடமைக்காக அது உண்ணும். சிறகுகள் வெட்டப்பட்டு, பறக்க முடியாமலும், பறக்க இடம் இல்லாமலும் கூண்டுக்கு உள்ளேயே தவ்விக்கொண்டு இருந்தது. எப்போதாவது தான் அது சத்தம் போடும். அதன் நிலைமை பரிதாபமே! 

எங்கள் வீட்டுக்கு முன்பாக உள்ள வேப்ப மரம் பழத்தால் நிறைந்தது. பல கிளிகள் அதில் வந்து பழம் தின்னும். எத்தனை மகிழ்ச்சி! எத்தனை உற்சாகமான பாடல்கள்! எவ்வளவு வேகமாய் அவை பறக்கின்றன! 

கூண்டுக் கிளிக்கும் சுதந்திர பறவைகளுக்கும் எவ்வளவு வேறுபாடு! 

 நான் கூண்டுக் கிளியா? அல்லது சுதந்திரப் பறவையா? 

 பல நேரங்களில், பற்பல சூழல்களில் கூண்டுகளை நாமாகவே உண்டாக்கிக் கொள்கிறோம். அது ஒரு தேவை இல்லாத பழக்கமாய் இருக்கலாம். விளையாட்டாய் பள்ளியில் அல்லது கல்லூரியில் ஆரம்பித்த அந்தப் பழக்கத்தை விட முடியாமல் நாம் தவிக்கலாம். அது புகையாகவோ, குடியாகவோ, வேறு போதைப் பொருளாகவோ இருக்கலாம். அல்லது அது நாம் பிணை பட்டுள்ள ஒரு உறவாக இருக்கலாம். நட்பு என்றோ, அண்ணன் தங்கை என்றோ ஆரம்பித்து, தவறான உருவெடுத்த உறவாக இருக்கலாம். 

இன்று அது நம்மை கூண்டுக்குள் தள்ளி இருக்கலாம். உலகத்துக்கு நாம் உத்தமனாய் இருக்கலாம். நம் பக்தி வேஷம் பலரைக் கவரலாம். ஆனால் தனியாக இருக்கும் போது தான் நம் சுய உருவம் வெளிப்படும். நம் மனதில் தோன்றும் அருவருப்புகள் எவ்வளவு! 

 அசுத்தமான அந்த தொலைக் காட்சியும், ரகசியமாய் நாம் காணும் web sites ம் நம்மைக் கறைப் படுத்துகிறதா?

 தவறு என்று தெரிந்தும் அதை விட முடியாமல் தவிப்பா? 

விரக்தியாய் வாழ்வையே வெறுக்கும் நினைவுகளா? ஆனந்தமாக விண்ணில் பறக்க வேண்டிய நாம் சிறகு ஒடிந்த பறவையாய்க் கிடக்கிறோமா? 

உயரத்தில் பறக்க வேண்டிய கழுகு, கோழிக் குஞ்சு போல் குப்பையைக் கிளருகிறதா? விடுதலைப் பறவையாய், மற்றோருக்கு விடுதலை அருளின இயேசு கிறிஸ்து யோவான் நற்செய்தி 10 : 10 ல் சொல்கிறார்,

 " திருடன் (சாத்தான்) திருடவும் கொல்லவும் அழிக்கவும் வருகிறானேயன்றி வேறொன்றுக்கும் வரான். நானோ அவைகளுக்கு ஜீவன் உண்டாகவும், அது பரிபூரணப் படவும் வந்தேன்." 

 ஆம், நாம் அர்த்தமுள்ள வாழ்க்கை வாழ இந்தக் கிறிஸ்துவிடம் நம் வாழ்வைக் கொடுப்போம். 

 P ஜெபராஜ், சென்னை pjebarajuesi@hotmail.com

Pattanaththup Paravaihal

"பட்டணத்துப் பறவைகள்"


சென்னைப் பட்டணத்துல குந்திக்கினு, பறவையப் பத்தி என்னாத்த நினைககிறது? எழுதுறது? இங்க மனுசனுக்கே இருக்க இடமில்லே! கொடக்கூலி கூடிக்கினே போது. சொந்தமா ஒரு குடிசயப் போடலாமுன்னாலும் எடமில்லே.காரபரேசன்காரன் வந்து பிச்சிப் போட்டுறான் . இத்துலே பறவையப் பத்தி நெனைக்க முடியுமா?

ஆனா, இந்தப் பட்டணத்திலும் ஒருசில பறவைகள் இருக்கத்தான் செய்யுது.கொஞ்சம் கண்ணத் தொறந்து அவைகளைப் பாக்கலாம். "ஆகாயத்துப் பட்சிகளைக் கவனித்துப் பாருங்கள்" அப்படின்னு ஏசுநாதர், காந்திஜிக்கு பிடித்தமான மலைப் பிரசங்கத்திலே சொல்லியிருக்கிறாரு.


காக்கா தான் எல்லா இடத்திலேயும் இருக்கும். பாட்டிகிட்டே வடையைத் தூக்கினு போனமாரி, நம்ப கொஞ்சம் அசந்தா கையில இருக்கிறதையும் இந்தக் காக்கா புடிங்கிட்டுப் போயிரும். "காக்கையப் பாரு,கூடிப் பிழைக்கும் " அப்படின்னு பாட்டு எழுதி வச்சிருக்கான். நம்மளும் அண்டை வீட்டுக்காரனிடம் சண்டை போடாமல் ஒத்துமையாய் வாழனும். நம்மளும் இருக்கிறதை நாலு பேருக்கு கொடுத்து சாப்பிட்டால் நல்லது. "காக்கை குருவி எங்கள் ஜாதி" ன்னு பாரதியாரும் பாடினாரு. நம்ம ஜாதி வித்தியாசமெல்லாம் பாக்காம எல்லோரோடையும் நல்லாப் பழகணும். வியாபாரம் நல்லா நடக்கனுமினு காலங்காத்தாலே காக்காயிக்கு தின்பண்டம் போடுற ஆளு உண்டு. அது தப்பில்லே. நாம "எச்சிக் கையால் காக்கைய விரட்டாத" ஆசாமியா இருக்கக் கூடாது. ஆனால் அதை விட முக்கியம் நாம் , பசியாயிருக்கிற ஆட்களப் பார்த்து சாப்பாடு கொடுக்கணும். அது நல்லது.


சிட்டுக் குருவியும் நம்ம ஊருலே இருக்கு. அடைக்கலான் குருவின்னும் இத்தை சொல்வாங்க. இது 'கீச்' 'கீச்' ன்னு நல்லா சத்தம் போடுறதை கேட்க நல்லாயிருக்கும்."சின்ன சிட்டுக் குருவியே,சின்ன சிட்டுக் குருவியே, உன்னை சந்தோசமாப் படைச்சது யாரு?" அப்படின்னு எஸ்தர் பேபி அம்மா பாட்டு எழுதினாங்க.ஆமாம். இந்தக் குருவிய போஷிக்கிற ஆண்டவர் நம்மோட தேவைகளையும் கட்டாயம் சந்திப்பார். வீட்டுலே சின்ன எடம் கிடைச்சா குருவி கூடு கட்டிரும். சோதனைய எப்படி ஜெயிக்கிரதுன்னு இதை உதாரணாமாய் சொல்லுவாங்க. "நம்ம தலைக்கு மேல குருவி பறக்கிறதை நம்மால் தடுக்க முடியாது. ஆனால் அது நம்ம தலையின் மேலேயே உட்கார்ந்து, கூடு கட்டுறதை நம்மால் தடுக்க முடியும்". ஆம், நமக்கு பல பல சோதனைகள் வரும்போது ஆண்டவர் பெலத்தினால் அது நம் தலையில் கூடு கட்டவிடாமல் ஜெயிக்க வேண்டும்.


எங்க பட்டனத்தில வேப்பம் பழம் பழுத்தால் கிளி கூட்டம் கூட்டமாய் வரும். அதை பார்க்கவே அழகாக இருக்கும். பச்சையான உடம்பு, சிவப்பான வாய் - இதப் பாத்தும், படச்சவரை துதிக்காமல், எல்லாம், தானே வந்துச்சின்னு ஆராய்ச்சி பண்ணி எழுதுறாங்களே, அதை என்னா சொல்றது? என்னாத்துக்கு கிளி கிளியாகவே ஆயிரம் ஆயிரம் வருசமா இருக்கு? அது ஏன் ஒரு பருந்தாய் மாறல்லே? என்னா பரிணாமமோ, எனக்கு அது விளங்கலை.

ராத்திரி நேரம் ரோட்டு மேல பெருச்சாளிய அடிச்சிப் போட்டுடுறான் . ராவோட வர்ற ஆந்தை அதை தூக்கின்னு போயிருது. இல்லாட்ட வானத்தில பறக்கிற கழுகின் கண்ணுக்கு அது தெரியுது. கழுகு ராக்கெட் மாதிரி பாய்ஞ்சு வந்து லபக்குனு பெருச்சாளிய தூக்கிட்டுப் போயிருது. அதால் தான் ஆந்தை,கழுகு, காக்கை இதெல்லாம் 'scavenger பறவைகள்' அப்படின்னு பாடப் புத்தகத்திலே எழுதியிருக்கு. நம்மளும் இந்த சமுதாயத்திலே இருக்கிற அசுத்தத்தையும் அசிங்கத்தையும் நம்மாலே முடிஞ்ச வரை சுத்தப் படுத்தனும். தப்பு நடக்கிறப்ப கண்டுக்காம போறது நமக்கு நல்லதில்லை.


எப்போயாவது ஒருவாட்டி தென்னை மரத்திலோ, வேப்பமரத்திலோ குயில் உட்கார்ந்து இனிமையாய் பாடும். பாக்க அது காக்கா மாதிரித்தான் இருக்கும். வால் நீளமாய் இருக்கும். ஆனால் அதின் கண்ணு சிவப்பாய் ரத்தினம் மாதிரி இருக்கும். தன்னை உண்டாக்கினவரை நினைத்து குயில் அழகாய்ப் பாடுது. நம்மை படைத்த ஆண்டவரை நாம நினைக்கிறோமா? அவரைத் துதிக்கிரோமா? அவருக்குப் பிரியமாய் நடக்கிறோமா?


அப்புறம் பட்டணத்திலே கோழியை கசாப்புக் கடையிலே தான் பார்க்கிறோம். இந்த இறைச்சிக் கோழிக்குப் பறக்கக் கூடத் தெரியாது. இதன் ஒரே வேலை நல்லாத் தின்னுபுட்டு, சாகிறதுதான். அப்படியும் சிலர் இருக்கிறாங்க. அவங்க வேலையே சாப்பாடும் குடியும் தான். கமலேசன் அண்ணன் சொல்லுவாரு,"வெந்ததைத் தின்று,வெறுமனே வாழ்ந்து,விதிவந்தால் சாவது". நம்ம அப்படி இருக்கக் கூடாது. நாம நமக்கும் மற்றவங்களுக்கும்
பிரயோசனமான வாழ்க்கை வாழனும்.


ஏசுநாதர் சொன்னாரு, அவர் கடவுளாக இருந்தும், எதற்காக மனுசனாக வந்தாருன்னு, "நானோ அவைகளுக்கு (நமக்கு) ஜீவன் (வாழ்வு) உண்டாயிருக்கவும், அது பரிபூரணப்படவும் (நிறைவு அடையவும்) வந்தேன்". ஆமா, நம்ம நல்லா இருக்கனுமின்னு ஆண்டவர் சிலுவையிலே தன்னையே பலியாகக் கொடுத்தாரு. அவரை நம்பி மனசுலே ஏத்துக்கிட்டு அவரைப் போல வாழ்ந்து மத்தவங்களுக்கு ஆசிர்வாதமா இருப்போம்.


ஜெசி,சென்னை
--